تنها نگاه بود و تبسم میان ما

تنها نگاه بود و تبسم

اما نه

 گاهی که از تب هیجان ها

بی تاب می شدیم

گاهی که قلبهامان

می کوفت

سهمگین

گاهی که سینه هامان

چون کوره میگداخت

دست تو بود و دست من این دوستان پاک

کز شوق سر به دامن هم میگذاشتند

وز این پل بزرگ

پیوند دست ها

دلهای ما به خلوت هم راه داشتند

یک بار نیز

یادت اگر باشد

وقتی تو راهی سفری بودی

یک لحظه وای تنها یک لحظه

سر روی شانه های هم آوردیم

با هم گریستیم

تنها نگاه بود و تبسم میان ما

ما پاک زیستیم

ای سرکشیده از صدف سالهای پیش

ای بازگشته از سفر خاطرات دور

آن روزهای خوب

تو آفتاب بودی

بخشنده ، پاک  ، گرم

من مرغ صبح بودم

مست و ترانه گو

اما در آن غروب که از هم جدا شدیم

شب را شناختیم

در جلگه غریب و غم آلود سرنوشت

زیر سم سمند گریزان ماه و سال

چون باد تاختیم

در شعله شفق ها

غمگین گداختیم

جز یاد آن نگاه و تبسم

مانند موج ریخت بهم هرچه ساختیم

ما پاک سوختیم

ما پاک باختیم

ای سرکشیده از صدف سالهای پیش

ای بازگشته ، ای به خطا رفته!

با من بگو حکایت خود تا بگوبمت

اکنون من و توایم و همان خنده و نگاه

آن شرم جاودانه

آن دست های گرم

آن قلبهای پاک

وان رازهای مهر که بین من و تو بود

ماگرچه در کنار هم اینک نشسته ایم

بار دیگر به چهره هم چشم بسته ایم

دوریم هر دو ،دور......!

 با آتش نهفته به دلهای بیگناه

تا جاودان صبور

ای آتش شکفته، اگر او دوباره رفت

در سینه کدام محبت بجویمت؟

ای جان غم گرفته، بگو دور از آن نگاه

در چشمه ی کدام تبسم بشویمت؟

                          ما پاک زیستیم

                               ما پاک باختیم

"فریدون مشیری"   

روزای خوبی پشت این روزای من نیست...حس می کنم احساسمو از دست دادم

آغوش تو میراث من از زندگی بود...حس می کنم میراثمو از دست دادم

تنهایی من اتفاق تازه ای نیست...هر بار رفتی تا همیشه برنگردی

شاید نتونی حس کنی من چی کشیدم...چون هیچ وقت احساس تنهایی نکردی

با هر قدم از مقصد هم دور می شیم...ما پای رویاهای هم از دست می ریم

وقتی که دنیامون به هم راهی نداره...فرقی نداره از کدوم بن بست می ریم

هر جور می بینم نمی شه،دست من نیست...این خونه تا خونت شه خیلی کار داره

هر بار رفتی رو به تو دیوار بستم...بشمار این خونه چقدر دیوار داره

یکی باید باشد یکی که آدم را صدا کند به نام کوچکش صدا کند

یک جوری که حال آدم را خوب کند

یک جوری که هیچ کس دیگر بلد نباشد

یکی باید آدم را بلد باشد.

روز مرگم تو آخرین نفسم فقط یه چیزی بهت میگم...


اینجوری میرن ،نه اونجوری!!!

خدا را دوست بدار ...

حداقلش این است که یکی را دوست داری که روزی به او می رسی . . .

چگونه است؟!
صبح كه بيدار شدي
كدامين نقاب را بر مي داري؟
فصل نقابهاست...
انگار كسي ما را بي نقاب نمي بيند
اگر روي واقعي داشته باشيم
كسي ما را نمي پسندد
به دنبال لحظه ايم كه تمام نقابها از چهره ها برداشته شود
ايا آن روز هيچ "خودي" باقي خواهد ماند؟

دختر: شنیدم داری ازدواج می کنی .. مبارکه ..

خوشحال شدم شنیدم..


پسر: ممنون ، انشالله قسمت شما..


دختر: می تونم برای آخرین بار یه چیزی ازت بخوام؟؟؟


پسر: چی می خوای؟


دختر: اگه یه روز صاحب یه دختر شدی می شه اسم منو روش بذاری؟


پسر: چرا؟

میخوای هر موقع که نگاش می کنم ..صداش می کنم درد بکشم؟؟


دختر: نه.. !!

آخه دخترا عاشق باباهاشون می شن..

می خوام بفهمی چقدر عاشـــــقت بودم...!

نــگــذار؛ نهـ ســیاهــیــ..نهـ ســکوتــ

نـهـ دیــوار و نهـ سیمــ خــاردار .. و نهـ حتّــی منــ

لبخنــدتــ را از منــ بــگیــرد

بــگذارشــیرینــیــــ لبــخندتــــ تــلخیــــ گــذشتهــ را بیــرنگــ کنــد

هــر جــا کــهــ هســتــی بــاشــــ ؛

فــقطــ خوشبــختــــ و خــوشحالــــ بــاشــــ…. فــقطــ بــاشــــ

بـــاز هـــمـــ بـــلنـــد شـــو

ایـــســـتادنِـــ کســـیـــ کـــهـ زمـــیـــنشـــ زده انـــد

از کـــسیـــ کـــهـ بـــهـ زور ســـر پـــایـــشـــ نـــگـــهـ داشـــتهـ انـــد زیـــباتـــر اســـتـــ

قطاری سمت خدا میرفت

همه مردم سوار شدن

وقتی که به بهشت رسید

همه بیاده شدن

یادشون رفت مقصد خدا بود نه بهشت

هیچکس ساده ترازمن به تولبخند نزد

من ازاین مردم نقاش بدم می آید

من تپش های قلبم را زمانی دوست دارم

که معشوقه ام را کاملا تصادفی ببینم

پيرمرد همسايه آلزايمر دارد.... 

ديروز زيادي شلوغش کرده بودند

او فقط فراموش کرده بود

از خواب بيدار شود ...!

"زنده یاد حسين پناهي"

آنقدر باورت دارم که وقتی میگویی:

“باران”

خیس میشوم!…

در مردها حسی هست که اسمشو میذارن غیرت

و به همون حس در خانم ها میگن حسادت

و من به هر دوشون میگم "عشق"

تا عاشق نباشی نه غیرتی میشی نه حسود

تنها برخی از آدمها بـــــاران را احساس می کنند !

بقیه فقط خیس می شوند

…

در نگاهت چیزیست

که نمی دانم چیست!

مثل آرامش بعد از یک غم

مثل بوی نم بعد از باران

در نگاهت چیریست

که نمی دانم!

من به ان محتاجم.......

یه دنیا خاطرت کم بود...هواتم تو سَرم افتاد

شروع کن کارِ چشماتو...همین چشما به بادم داد

دوباره با یه لبخندت...یه دنیا دلربایی کن

زمین گیرِ چشاتم من...منو از نو هوایی کن

دوباره زیر و رو می شم...فقط با یک نگاه تو

منِ دیوونه می تونم...بمونم سر به راهِ تو

شروع کن پیش چشم من...دوباره نقش بازی رو

واسه دزدیدن قلبم...شروع کن صحنه سازی رو

یه کاری کن که من حالَم...از این هر لحظه بدتر شه

تمام لحظه هام هر شب...کنار فکر تو سَر شه

هرگونه كپي برداري از اين مطلب فقط با ذكر منبع و لينك مجاز است در غير اين صورت حرام بوده و ما هيچ رضايتي نداريم