
بانوی سبز من
تویی
در رهایی برگ شوریده
برای رسیدن
به آغوش خیال
بانوی سبز من تویی
غنچه باز کرده
شکفته
و رخ نما در رنگ رنگ پاییز
آری
تویی بانوی سبز من
در گسست بی گزیر سقوط
از اندام درخت
و در فراموشی سرد فردای در راه
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -